Aloysius Lim เป็นช่างภาพระดับแนวหน้าและเป็นหนึ่งในสองครีเอทีฟผู้อยู่เบื้องหลังสตูดิโอแต่งงานชื่อดังอย่าง Lightedpixelsเป็นผู้มีความหลงใหลในเสียงเพลงมาโดยตลอด จากการไปตามคอนเสิร์ตและเทศกาลดนตรีสมัยยังหนุ่ม และได้ก้าวขึ้นมาเป็นหนึ่งในช่างภาพงานอีเวนต์ที่คนในสิงคโปร์นึกถึงเป็นอันดับต้น ๆ แม้จะมีผลงานภาพถ่ายหลากแนวเหลือขนาด แต่ช่วงสองปีที่ผ่านมาก็ได้รับผลกระทบไม่แพ้กัน เราได้คุยกับ Aloysius ถึงผลกระทบที่ได้รับ วิธีรับมือกับสถานการณ์นี้ และฝีมือการถ่ายภาพที่คาดว่าจะเปลี่ยนไปในระยะยาวอย่างไร

เข้าสู่วงการถ่ายภาพอีเวนต์ได้อย่างไรเล่าเรื่องราวตอนเริ่มต้นให้เราฟังหน่อย

ตอนเริ่มถ่ายรูปครั้งแรกก็พยายามคิดว่าภาพแนวไหนที่ชอบและจะสนุกไปกับการถ่ายจริงๆโดยไม่เบื่อใช้เวลาไม่นานก็สรุปได้ว่าอยากมุ่งไปทางการถ่ายภาพงานดนตรีและคอนเสิร์ต                

ย้อนกลับไปในปี2003 Electricoวงดนตรีสิงคโปร์ที่เคยตามตัดสินใจกลับมาทำเพลงและเริ่มเล่นคอนเสิร์ตอีกครั้งตอนไปดูคอนเสิร์ตวงนี้ก็เอากล้องดิจิทัลแบบเล็งแล้วกดถ่ายเลยที่พ่อให้ไปด้วยรูปออกมาไม่ได้เรื่องเลยรู้สึกว่าอยากจะถ่ายรูปให้สวยขึ้นด้วยกล้องจริงจังตั้งแต่ตอนนั้นเลยเริ่มถ่ายภาพมากขึ้นโดยไปดูคอนเสิร์ตฟรีมากขึ้นและเรียนรู้เองจากการลองผิดลองถูก

เพราะกล้องดิจิทัลแบบเล็งแล้วกดถ่ายมันมีข้อจำกัดเยอะเลยเก็บเงินซื้อกล้องDSLR หวังว่าจะถ่ายรูปออกมาสวยขึ้นเวลาไปคอนเสิร์ตใช้เวลานานพอตัวกว่าจะได้เรื่องได้ราวแต่คิดว่าฝีมือตัวเองก็ได้อยู่นะตอนนั้น

สองปีที่ผ่านมาค่อนข้างลำบากสำหรับช่างภาพรับมือกับสถานการณ์นี้อย่างไร

คิดว่าสองปีที่ผ่านมาทุกคนก็ลำบากเหมือนกันหมดแต่จิตใจมนุษย์เราน่ามหัศจรรย์มากเราเรียนรู้ที่จะปรับตัวและพลิกวิกฤตให้เป็นโอกาส

ก็ได้เข้าไปลองเล่นอยู่ในวงการไลฟ์สดเล็กน้อยมีลูกค้าขอให้ทีมงานเราไลฟ์สดงานแต่งงานเพราะต้องมีการจำกัดจำนวนแขกในงานเราเลยต้องลองดูสักตั้ง

การลองของใหม่นี้มาพร้อมกับปัญหามากมายหลักๆเลยคือเราต้องเรียนรู้ขั้นตอนใหม่ทั้งหมดภายในระยะเวลาน้อยนิดได้ลองถามเพื่อนที่เคยไลฟ์สดมาก่อนหน้านี้หาข้อมูลออนไลน์และดูYouTube เยอะมากแต่ที่พูดมาคือส่วนที่ง่ายที่สุดส่วนที่ยากคือการหาอุปกรณ์กับอุปกรณ์เสริมที่ต้องใช้ทั้งหมดทุกคนบนโลกตอนนั้นก็เข้าสู่วงการไลฟ์สดกันหมดทำให้ทั่วโลกขาดของที่จำเป็นหลายอย่างเช่นการ์ดแคปเจอร์วิดีโอกับสวิทช์สลับสัญญาณกล้องโชคดีที่ยังสั่งซื้อออนไลน์ได้แต่ใช้เวลานานกว่าของจะมาถึงหลังจากหาอุปกรณ์ครบแล้วก็ยังต้องหัดตั้งค่าเราเทสต์ระบบนับครั้งไม่ถ้วนกว่าจะพร้อมสำหรับงานจริง

มีตัวแปรมากมายที่ต้องทำงานด้วยกันเพื่อให้ระบบมันเวิร์คเราต้องรู้วิธีเซ็ตอัพกล้องเพื่อไลฟ์สดและรู้วิธีใช้อุปกรณ์ไลฟ์สดที่เพิ่งได้มาสดๆร้อนๆแล้วก็ต้องรู้วิธีตั้งค่าเสียงกับวิธีใช้โปรแกรมเพื่อให้แน่ใจว่าทุกอย่างทำงานได้อย่างราบรื่น

เมื่อถึงวันจริงเราต้องไปถึงสถานที่จริงล่วงหน้าอย่างน้อยสองชั่วโมงก่อนงานเริ่มเพื่อเซ็ตอัพและเทสต์ระบบว่าไม่มีติดขัดตรงไหนแต่ถึงจะเตรียมทุกอย่างไว้เรียบร้อยแล้วก็ยังมีตัวแปรที่อยู่เหนือการควบคุมของเราเช่นแพลตฟอร์มที่ใช้สำหรับไลฟ์สดงานนี้คือต้องเรียนรู้กันหน้างานเยอะมากรู้สึกขอบคุณเพื่อนๆที่ช่วยและแนะนำกันเวลาเรามีปัญหา

ทุกคนก็ได้เรียนรู้งานใหม่กันไปและก็ทำให้เรายุ่งกันอยู่พักหนึ่ง

ช่วงล็อกดาวน์ก็ยังได้หัดใช้ปากกากับแท็บเล็ตสำหรับงานตัดต่อแต่งภาพหลังการถ่ายด้วยยังใช้ไม่คล่องเท่าไหร่แต่อย่างน้อยก็ใช้เป็นแล้ว

ได้ลองถ่ายภาพแนวอื่นบ้างไหมแนวอะไรบ้าง

ในช่วงสองปีที่ผ่านมามีโอกาสได้ลองถ่ายภาพอาหารหลายครั้งเป็นแนวใหม่สำหรับเราและเป็นการถ่ายงานที่ท้าทายมากกว่าแนวอื่นมากเลยทีเดียว

การถ่ายภาพอาหารไม่ได้ง่ายอย่างที่คิดระหว่างที่ลองก็ได้เรียนรู้เรื่องการจัดแสงบ้างเรื่องความสำคัญของการจัดสไตล์อาหารบ้างงานสองสามงานแรกจะไปเน้นที่การจัดแสงทำให้ภาพดูสะอาดตาและเรียบง่ายผ่านไปไม่นานก็รู้ว่าเราเพิ่มพร็อพได้เพื่อทำให้ภาพดูน่าสนใจและดูมีเรื่องราวมากขึ้นแม้แต่การมีคนเป็นองค์ประกอบก็ช่วยได้เช่นการมีมือถือชามข้าวก็ช่วยให้ภาพดูดีขึ้นไปอีกขั้น

มีครั้งหนึ่งต้องถ่ายซาลาเปาในเข่งติ่มซำหลังจากได้ภาพโคลสอัพชัดๆแล้วเราดันเหลือบไปเห็นเตารีดไอน้ำที่ใช้รีดผ้าปูโต๊ะเลยคิดว่าเอาเตารีดไอน้ำมาไว้ใต้เข่งเพื่อให้ดูเหมือนว่าซาลาเปาเพิ่งนึ่งออกมาจากซึ้งควันฉุยหลังจากลองผิดลองถูกกับฉากหลังและการจัดแสงสุดท้ายเราก็ได้รูปตามที่คิดถือว่าประสบความสำเร็จกันยกทีม

หาแรงจูงใจจากไหนโดยเฉพาะเวลาที่หมดไอเดียคิดอะไรไม่ออก

ดนตรียังคงเป็นแรงบันดาลใจที่ยิ่งใหญ่ที่สุดเสมอฟังเพลงเยอะมากและฟอลโลว์นักดนตรีหลายคนในโซเชียลมีเดียได้ทำงานกับหลายคนด้วยในช่วงสองปีที่ผ่านมาทุกครั้งที่มีโอกาสเข้ามาเป็นเรื่องดีเสมอที่ได้เห็นครีเอทีฟคนอื่นๆใช้ความคิดสร้างสรรค์ผลงานทำให้เราเองก็ได้แรงบันดาลใจไปด้วยโดยที่บอกกับตัวเองว่าเราก็ทำได้เหมือนกันนะ

เหมือนกับคนอื่นๆส่วนใหญ่จะใช้ข้อมูลจากโซเชียลมีเดียมีช่างภาพช่างถ่ายวิดีโอและศิลปินจำนวนมากแชร์คอนเทนต์เจ๋งๆเยอะเลยโดยเฉพาะช่วงสองปีนี้

ข้อคิดหนึ่งที่ได้คือเรามักจะได้รับแรงบันดาลใจจากภาพที่เราเห็นล่าสุดที่สื่อถึงเราได้ถ้าได้เห็นภาพที่มันโดนใจเราจริงๆก็จะใช้เวลาเพ่งดูและคิดว่าตากล้องถ่ายรูปนี้ได้ยังไงและใช้อุปกรณ์อะไรบ้าง

ตอนนี้ฟอลโลว์อยู่สองสามแอ็กเคานต์ที่แชร์ภาพเบื้องหลังอุปกรณ์ที่ใช้และภาพที่เป็นออกมาเป็นผลงานขั้นสุดท้ายแบบนี้ช่วยให้เข้าใจกระบวนการทำงานได้มากเลยทีเดียวยังสนใจอยากรู้เกี่ยวกับการใช้แสงภายนอกสำหรับภาพพอร์ตเทรตและผลิตภัณฑ์มากขึ้นการได้ดูภาพพวกนี้ในโซเชียลมีเดียก็จะช่วยพัฒนาฝีมือของเราได้นอกจากนี้ยังได้เรียนรู้มากมายจากการอ่านบทความเกี่ยวกับการถ่ายภาพและการดูเทคนิคการถ่ายภาพใหม่ๆในYouTube จากนั้นก็นำเทคนิคใหม่นี้ไปฝึกด้วยตัวเองทุกครั้งที่ออกไปถ่ายภาพหรือแม้กระทั่งที่บ้าน

เวลาสมองตันคิดไอเดียไม่ออกวิธีหนึ่งที่พยายามทำเพื่อให้ไม่เบื่อคือการใช้เลนส์ที่ปกติแล้วจะไม่ใช้ออกไปข้างนอกแล้วก็พยายามถ่ายภาพให้ออกมาน่าสนใจ

การใช้เลนส์ที่ไม่ค่อยได้ใช้เพียงตัวเดียวทำให้ต้องหยุดตั้งสติและใช้เวลาในการจัดองค์ประกอบภาพและจัดเฟรมอย่างตั้งใจเนื่องจากไม่ใช่งานจ้างเลยไม่มีความกดดันที่จะต้องตอบโจทย์ลูกค้ามันก็ค่อนข้างอิสระแต่ในขณะเดียวกันก็ช่วยให้เราคุ้นเคยกับทางยาวโฟกัสใหม่เช่นปกติเคยใช้เลนส์FE 135mm F1.8 GM (SEL135F18GM) มาโดยตลอดถ่ายภาพพอร์ตเทรตแต่ตัดสินใจใหม่ที่จะใช้เลนส์นี้ถ่ายภาพแนวสตรีทหลังจากได้ลองใช้เลนส์ตัวนี้มากขึ้นตอนนี้ก็ได้ใช้บ่อยขึ้นเวลาถ่ายอีเวนต์กับคอนเสิร์ตการที่เลนส์ใช้งานได้หลากหลายช่วยให้เราสามารถพัฒนาทักษะตัวเองและช่วยให้ดำดิ่งไปกับการถ่ายภาพแนวอื่นๆซึ่งตอนนี้ถ่ายออกมาได้สวยไม่แพ้กัน

จากที่ได้ลองถ่ายงานแนวใหม่ๆผลงานของเรามีการพัฒนาขึ้นไปบ้างไหม

หวังว่างานจะดีขึ้นกว่าเดิมนะก็แน่นอนว่าเราพยายามทุ่มเท 100% อยู่แล้วเวลาถ่ายรูปทุกครั้งเป้าหมายคือการทำให้ดีขึ้นในครั้งต่อไปเสมอ

สองปีที่ผ่านมาได้สอนให้เราทำอะไรช้าลงชื่นชมสิ่งต่างๆและสิ่งแวดล้อมรอบตัวเราคิดว่ามันช่วยให้เห็นภาพที่ใหญ่ขึ้นและมองการถ่ายภาพในแง่บวกมากขึ้นซึ่งหวังว่าพอเราถ่ายภาพออกมาก็จะเป็นผลงานที่ดีขึ้น

สิ่งสำคัญอย่างหนึ่งที่ทำไม่เหมือนเดิมคือการบังคับตัวเองให้ใช้เลนส์ที่ปกติแล้วจะไม่ใช้เช่นเลนส์SEL135F18GM ซึ่งปกติไม่ใช่เลนส์ที่จะเอาออกมาใช้ในอีเวนต์แต่ตอนนี้กลับเอาออกมาใช้แม้จะเพื่อถ่ายแค่สองสามภาพเพื่อลองดูมุมกล้องที่แตกต่างกันออกไปอาจไม่ได้ภาพออกมาดีขึ้นทุกครั้งแต่ก็ทำให้งานเราดูหลากหลายและเพิ่มทางเลือกให้กับลูกค้าได้

คิดว่าช่างภาพอาชีพและมือสมัครเล่นที่อยากจะพัฒนาฝีมือตัวเองควรให้ความสำคัญกับอะไรเวลาต้องเจอกับความท้าทายในแง่ของแรงจูงใจและการขาดความคิดสร้างสรรค์

คิดว่าการดูแลสุขภาพจิตของตัวเองให้ดีมีความสำคัญพอๆกับสุขภาพกาย

ในช่วงที่ทั่วโลกตกอยู่ในสถานการณ์ยากลำบากมีการพูดถึงความสำคัญของสุขภาพจิตเป็นอย่างมากเพราะผู้คนจำนวนมากได้รับผลกระทบจากอาการนี้เวลาเรารู้สึกแย่ให้ตั้งสติหายใจเข้าออกบอกตัวเองให้รับรู้ว่ามีบางอย่างไม่โอเคเวลาเริ่มเครียดนิดหน่อยจะดีที่มากถ้าได้พักและทำสิ่งที่เราชอบจริงๆอาจจะไปเดินเล่นไปวิ่งไปปั่นจักรยานหรือแค่นอนอยู่บนเตียงฟังเพลงเดี๋ยวนี้มีแอพและสมาร์ทวอทช์ที่สอนวิธีหายใจเพื่อช่วยให้จิตใจปลอดโปร่งและสงบลงได้

เราก็พยายามวิ่งออกกำลังกายและเดินบ่อยขึ้นเส้นทางที่ชอบที่สุดคือตรงMarina Bay ถ้าเห็นอะไรน่าสนใจระหว่างทางก็จะหยุดแล้วใช้มือถือถ่ายรูป

เราเชื่อว่าถ้าเราดูแลตัวเองดีชีวิตกับการทำงานก็จะดีขึ้นด้วย

อยากทิ้งท้ายอะไรให้ช่างภาพมือสมัครเล่นและมืออาชีพในการสร้างสรรค์ผลงานต่อไป

คิดว่าการเอากล้องออกมาถ่ายรูปให้ได้มากที่สุดเป็นสิ่งสำคัญอยู่ที่บ้านสบายๆก็ถ่ายได้หรือแถวบ้านก็ถ่ายได้เริ่มต้นแค่ใช้เลนส์ตัวเดียวลองตัวที่เราไม่ค่อยได้ใช้ถ้าอยากลองเลนส์ตัวใหม่ก็ยืมเพื่อนเช่าหรือยืมเลนส์จากโปรแกรมSony Loan a Lensก็ได้

วิธีที่ดีคือการพกกล้องติดตัวออกไปข้างนอกด้วยทุกวันการทำความคุ้นเคยกับอุปกรณ์ของเรานั้นสำคัญมากและออกไปลองถ่ายรูปในสภาพแวดล้อมต่างๆลองถ่ายลองเล่นกล้องกับเพื่อนๆก็ช่วยได้ลองไปสถานที่ที่เดิมแต่ไปในช่วงเวลาต่างๆของวันแล้วจะทึ่งกับภาพที่ถ่ายได้มีเพจมีกรุ๊ปในโซเชียลมีเดียมากมายที่เราโพสต์ภาพแล้วให้คนมาคอมเมนต์งานของเราและขอคำแนะนำเรื่องกล้องได้คอมมิวนิตีออนไลน์ของวงการถ่ายภาพเข้าถึงได้ง่ายมากทำให้เราสามารถเรียนรู้อะไรใหม่ๆได้มากมาย